امیر المؤمنین درباره امویان می‌فرماید: ما اسلمو و لکن استسلمو و الکفر فلما وجدوا أعوانا علیه اظهر؛ اینها مسلم نشدند بلکه مستلسم شدند. اسلام را ظهر کرده و کفر در درون خود نگاه داشند. منتظر فرصت هستند تا یار و یاوری پیدا کنند و آن کفر درونی خود را آشکار نمایند.
این دسته که در زمان پیامبر منافقانه زیستند بعد از رحلت پیامبر به حکومت وقت پیوستند و با سران آنها ساختند و سر از حکومت شام در آوردند زیرا برای داشتن قدرت و ارتش مسلح به سرمایه کلانی نیاز داشتند و شام، محل زندگی سرمایه‌داران مقتدر بود از طرفی به دلیل دوری از مرکز اسلام مردم را در جهل نگه داشتند و در ارتباط با روم دست مسلمانان را از کارهای کلیدی کوتاه کردند لذا حضرت علی و امام حسین (علیه السلام) با بررسی جوانب به سوی کوفه که نزدیک‌تر به شام بود رفتند (به علاوه عوامل دیگر) تا مردم را به معارف اهل بیت جذب و امویان را ریشه کن کنند.               

بر گرفته از کتاب حماسه و عرفان – جوادی آملی